aburdyti — ×abur̃dyti, ija, ijo (sl.) tr. 1. draskyti, plėšyti, ardyti: Pasižiūriu – gi jautis mano kailinius abur̃dija, drasko Lnkv. 2. erzinti, pykdyti: Saugokis, tu jo neabur̃dyk, jis labai piktas Brž. 3. refl. myluotis: Jisai abur̃dijas su savo svočia J … Dictionary of the Lithuanian Language
išaburdyti — ×išabur̃dyti tr. išardyti, išdraskyti: Šią vasarą kaimyno šulinį perkūnas išabur̃dijo Ps. aburdyti; išaburdyti; nuaburdyti; suaburdyti; užaburdyti … Dictionary of the Lithuanian Language
nuaburdyti — ×nuabur̃dyti tr. nudraskyti, nubraukti: Kas gi tau kaktą nuabur̃dijo? Slm. aburdyti; išaburdyti; nuaburdyti; suaburdyti; užaburdyti … Dictionary of the Lithuanian Language
užaburdyti — ×užabur̃dyti tr. užerzinti: Užabur̃dijo jį, plaukai jam ant galvos atsistojo Brž. aburdyti; išaburdyti; nuaburdyti; suaburdyti; užaburdyti … Dictionary of the Lithuanian Language